Terapia EMDR (Desensytyzacja i Przepracowanie przez Ruchy Oczu) stanowi doskonałe narzędzie w leczeniu traumy. Ta metoda koncentruje się na przetwarzaniu i integracji trudnych doświadczeń, które zostały „zablokowane” w systemie nerwowym i wpływają na codzienne funkcjonowanie osoby. W praktyce, terapeuta prowadzi klienta przez serię skoncentrowanych ruchów oczu, podczas których pacjent przywołuje do pamięci traumaticzne wydarzenie, co umożliwia przetwarzanie i integrację tych wspomnień.
Twórczynią metody EMDR jest Francine Shapiro, amerykańska psycholożka, która odkryła jej efektywność w latach 80. XX wieku. Shapiro zauważyła, że podczas ruchu oczu od lewej do prawej strony, objawy stresu po traumatycznym zdarzeniu ulegały złagodzeniu. Od tego czasu EMDR stało się jedną z najbardziej badanych metod psychoterapii w kontekście leczenia traumy.
Shapiro początkowo skupiła się na leczeniu PTSD (zespółu stresu pourazowego), ale szybko zauważyła, że EMDR jest skuteczne również w przetwarzaniu innych trudnych doświadczeń. Wiele badań potwierdziło skuteczność tej metody w leczeniu różnorodnych problemów, takich jak ataki paniki, lęki, depresja czy zaburzenia odżywiania.
Terapia EMDR jest uznawana za jedną z najskuteczniejszych metod pracy z traumą. Jest zalecana przez wiele międzynarodowych organizacji, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia czy Amerykańska Psychiatric Association. W przeciwieństwie do tradycyjnych form terapii, EMDR nie wymaga długotrwałego opowiadania o traumie, co jest szczególnie korzystne dla osób, które mają trudności z mówieniem o swoich doświadczeniach.