Opis dzika w "Odysei" Homera:
''Tam tedy, w onej gęstwinie, miał leżeć olbrzymi odyniec.
Ani się wicher wilgotny do tego gąszczu nie wdzierał,
Ani słońca jasnego nie docierały promienie,
Ani deszcz nie przenikał tych gąszczów, tak
były gęste Suty zaś pokład listowia wyścielał wewnątrz
to leże. Gdy więc do dzika zbliżała się napaść, on
kroków odgłosy
Łowców usłyszał i psów: tedy wypadł na-
przeciw nich z gąszczu,
Szczeć na grzbiecie najeżył, płomieniem bły-snął ze ślepiów,
Przed myśliwymi tak stojąc''
A więc chodzi o "zwierzęcość" - tj. silny instynkt przetrwania jego ojca, jego siłę i moc? Chyba nie.
Tak myślę i myślę i widzam, że on składa ofiarę w formie cierpienia swojemu ojcu, po prostu, o tak, zwyczajnie, tak jak jest napisane. To jego ojciec zapobiegł nicości i przedzierał się przez ludzi jak przez łany zboża - Stan pisze to jakby uważał że życie w cywilizacji wspólnocie ludzi założonej z miłości do siebie i innych, która miała ułatwiać nasze życia i przetrwanie przewrotnie narzuca bezduszność i zawoalowaną agresję wobec napotykanych ludzi; cywilizacja nagradza (ale nie narzuca) przybranie pozy drapieżnika-socjopaty, strategia ta jest najbardziej korzystna jeśli za cel istnienia uznać gromadzenie bogactw, a więc przetrwanie w możliwie najlepszych warunkach. Szkoda że zwykle dzieje się to kosztem biedniejszych i/lub głupszych ludzi. Możliwe, że Stan zdaje sobie z tego sprawę, trochę brzydzi się wyrachowania ojca, wszystkich ojców i to rodzi w nim cierpienie, ale świadomy niemożności uniknięcia zadawania cierpienia innym godzi się z nim, pozostając z nim również w sobie i uznaje je za ofiarę dla ojca, za zapłatę którą musiał złożyć w zamian za dostatnie życie. Bardzo, kurwa, smutne, Anoni…
>>76819
Chyba niesłusznie utożsamiany tylko z mężczyznami instynkt. Hm, albo i słusznie, kobiety aż tak nie pcha do wszelkiej rywalizacji, są mniej skłonne do agresywnych zachowań, ale chyba walczą równie intensywnie, też rywalizują, tyle że na inne sposoby, też mają ten pierwiastek bezduszności jaki narzuca Natura (albo kolej rzeczy, Prawo, Miłość, stwórca, wszechświat, zwij to jak chcesz). Ten pierwiastek najlepiej tłumaczy symbolika sierpu księżyca przy głowie Śiwy - nieustanny, nieunikniony i niemożliwy do zatrzymania czy zmiany cykl, nieczuły, obojętny wobec naszych potrzeb, cykl wszechświata i natury, dyktujący prawa/reguły żywota człowieka.
Ciśniemy dalej btw xD Oby to za szybko nie spadło xD