/vichan/ - https://atenszon.net/b/

>>336250

Zdradzałam każdego swojego chłopaka że sponsorami. Uwielbiam seks z nudnymi normikami na względnym poziomie. Nie interesują mnie oni w żaden inny sposób. To mój aktualny chłopak zawsze mimo wszystko był moją miłością i wielbiłam jego osobowość, ale jednocześnie nie potrafię być monogamiczna seksualnie. Skrycie marzę żeby mieć partnera przyjaciela, z którym mogę rozmawiać o innych przygodach czy nawet uczestniczyć w grupowym seksie i orgiach, nie zamykać się po chrześcijańsku na samych siebie, tylko zażywać rozkoszy ziemskich w pełnym wymiarze i we wszystkich kolorach. Cieszy mnie, jeśli mój facet potem znajdzie sobie inną i jest mu z nią dobrze. Ja kocham bezwzględnie i z miłości cieszę się jego przyjemnością. Chętnie oglądałabym jak robi to z inną. Niestety z żadnym to nie wychodziło, chociaż jeszcze jakiś czas po zdradzie byli ze mną zgorzkniali, aż wszystko się rozpadło z mojej winy, bo ich zgorzknienie powodowało we mnie zawód i złość. Smutno mi, że pornograficzne walikonie mają jednocześnie czelność wymagać monogamii ode mnie. Dlatego mam mężczyzn za debili i procesorki, hiperseksualne automaty, jedynie swoich sponsorów szanuję i jawią mi się jako rigczowe anioły. Normalnego faceta nie potrafię już pokochać. Są egoistyczni, nie fair, są oszustami, manipulantami z oczami przysłoniętymi cipą, są sprzeczni, głupi, zjebani, przez to też nieciekawi. Sponsorzy to chłód. Wszyscy zadowoleni, nikt się nie oszukuje, nie zmusza, nie manipuluje, każdy kończy znakomicie zaspokojony, relacja idealna.